چرا برای زمین کردن ترانسفورماتورهای توزیع باید از دو چاه ارت جداگانه استفاده نمود؟

چرا برای زمین کردن ترانسفورماتورهای توزیع باید از دو چاه ارت جداگانه استفاده نمود؟

این دوسیستم ارت که توسط دو چاه ارت با فاصله (معمولاً حداقل 20 متر) از هم احداث می شوند مربوط به mv و lv ترانسفورماتور هستند. ارت mv به بدنه ترانسفورماتور و زمین برقگیرهای ترانسفورماتور متصل می شود. با توجه به این که اتصال برقگیرها به صورت ستاره بوده و در سمت mv ترانسفورماتور وصل می شوند، این ارت، چاه ارت mv نامیده میشود (وگرنه سیم پیچ اولیه ترانسفورماتور مثلث بوده و فاقد اتصال زمین است).چاه ارت دوم هم به نقطه صفر سیم پیچ ثانویه (بااتصال ستاره) متصل شده وشینه نول را ایجاد می کند.
در صورتی که این دو چاه ارت به هم متصل شوند، بروز اتصالی سیم پیچ فشار متوسط به هسته ترانسفورماتور باعث افزایش ولتاژ سیم نول در ثانویه می شود. مقدار این ولتاژ بستگی به مقاومت زمین پست فوق توزیع، مقاومت زمین ترانسفورماتور و مقاومت خط و ترانسفورماتور دارد که معمولا از دو تای آخر صرفنظر میشود. این ولتاژ بر اساس مشخصه های پستهای فوق توزیع کشور ما و با فرض مقاومت اتصال زمین ۱ اهم در محل ترانسفورماتور توزیع ، حدود ۲۴۰ ولت خواهد شد. بنابراین، ولتاژ نول در سمت فشار ضعیف جابجا شده و ولتاژهای فازی دچار نوسان و اضافه ولتاژ خواهند شد.
به لحاظ ایمنی نیز چون سیستم توزیع برق کشور tnc-s است، برقدار شدن بدنه های فلزی تجهیزات الکتریکی ارت شده در سمت مشترکین نیز منشاء خطر برق گرفتگی خواهد شد.
با اینحال، در مراکز صنعتی که امکان همبندی ارتهای مختلف و بدنه های فلزی مثل فونداسیون ساختمانها و … برای رسیدن به مقاومتهای خیلی پایین (کمتر از نیم اهم) وجود دارد، میتوان ارت های شبکه mv و lv و … را هم با یکدیگر همبندی نمود. این کار موجب ارتقای وضعیت کیفیت توان در سمت مصرف نیز خواهد شد.